Një burrë u ndal në stacionin e metrosë në Uashington dhe filloi të luante violinë. Ishte një mëngjes i ftohtë janari. Ai luajti gjashtë shfaqje të Bach për rreth 45 minuta. Gjatë kësaj kohe, pasi ishte orë e pikut, 1100 njerëz kaluan nëpër stacion, shumica prej tyre rrugës për në punë.
Kaluan tre minuta dhe një burrë i moshës së mesme vuri re një muzikant. Ai ngadalësoi hapin e tij, ndaloi për disa sekonda dhe pastaj nxitoi per në biznesin e tij
Një minutë më vonë, violinisti mori dollarin e tij të parë: gruaja hodhi para në kutinë dhe u largua pa u ndalur.
Disa minuta më vonë, dikush u ul pranë murit për ta dëgjuar, por duke parë orën iku. Me shumë gjasë ai ishte vonë për në punë.
Ai që i kushtoi më shumë vëmendje ishte një djalë 3 vjeç. Por nëna e tij e tërhoqi pas vetes, dhe disa fëmijë të tjerë u sollën gjithashtu. Por të gjithë prindërit, pa përjashtim, i detyruan ata të lëviznin tutje.
Në 45 minuta ndërsa muzikanti po luante, vetëm 6 persona ndaluan dhe qëndruan për ca kohë. Rreth 20 i dhanë para, ai mblodhi 32 dollarë, por të gjithë vazhduan hapin e tyre të zakonshëm.
Kur muzikanti mbaroi së luajturi, askush nuk e vuri re. Askush nuk duartrokiti, nuk kishte njohje.
Askush nuk e dinte këtë, por violinist ishte Joshua Bell, një nga muzikantët më të talentuar në botë. Ai sapo luajti një nga pjesët më të vështira të shkruara ndonjëherë, me vlerë 3,5 milion dollarë në një violinë.
Dy ditë para ngjarjes në metro te Joshua Bell, të gjitha biletat për koncertet e tij u shitën në Boston Theatre, ku kostoja e një vendi ishte mesatarisht 100 dollarë.
Projekti Joshua Bell në metro u organizua nga gazeta Washington Post, si pjesë e eksperimentit shoqëror, mbi perceptimin, shijen dhe përparësitë e njerëzve.
Detyra e eksperimentit ishte si më poshtë:
Në një mjedis të zakonshëm, në një kohë të gabuar, a mund ta perceptojmë bukurinë. Si reagojmë dhe çfarë bëjmë për ta kuptuar atë? A e njohim talentin në një mjedis të papritur?
Një nga përfundimet e mundshme nga kjo përvojë mund të jetë:
Nëse nuk duam një minutë të ndalemi dhe të dëgjojmë një nga muzikantët më të mirë në botë që luan muzikën më të mirë të shkruar ndonjëherë, sa të rëndësishëm jemi në gjendje të vërejmë?
Anila Kalleshi